Ocena skuteczności
Wybrane opinie o skuteczności metody iniekcji krystalicznej oraz nagrody i wyróżnienia.
Zespół pałacowy gen. Klickiego w Łowiczu ul. Pałacowa 6 – termin wykonania prac: lipiec 1987
My niżej podpisani, właściciele zabytkowego zespołu pałacowego gen. Stanisława Klickiego (zamek, kaplica, dom ogrodnika), stwierdzamy, że w lecie w okresie od lipca 1987 dr inż. Wojciech Nawrot prowadził osuszanie naszych dziewiętnastowiecznych budynków (1823-24) metodą iniekcji krystalicznej. Z pracy tej wywiązał się znakomicie. Dom nasz poważnie – do wysokości 2,5 m na parterze – nasiąknięty wodą, został osuszony, nie nosi żadnych oznak wilgoci do dziś dnia (04.02.1993). Tak samo kaplica i domek ogrodnika. Był to sukces! (…)
Zofia i Roman Antymowscy
Roman Antymowski – artysta, malarz i grafik, absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, profesor i b. rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz profesor kontraktowy Akademii Sztuk Pięknych w Bagdadzie.
Obiekty zespołu bankowego przy ulicy Traugutta 7/9, Warszawa – czas trwania prac: czerwiec – wrzesień 1989 (…)
Przed przystąpieniem do prac w 1989 r. mury obiektu były mocno zawilgocone w strefie przyziemia na łącznej długości ca 400 mb. Zmurszałe tynki, zawilgocona atmosfera pomieszczeń użytkowych stwarzały fatalne warunki pracy i wpływały niekorzystnie na przechowywany sprzęt oraz materiały bankowe. Po upływie roku od czasu wykonania prac osuszających metodą iniekcji krystalicznej do chwili obecnej (06.12.1990) stwierdzamy całkowite wyschnięcie murów w podziemiach i korytarzach. Ustąpiły też rozległe obszary zawilgoceń w strefie przyziemia. (…)
Bank PEKAO S.A. Oddział w Warszawie
Z-ca Dyrektora Oddziału – mgr Dariusz Młynarski
Teatr Narodowy w Warszawie – czas trwania prac: 1990 – 1992
(…) Problem zawilgocenia murów podpiwniczenia stanowił bardzo ważny element odbudowy i rewaloryzacji obiektu. Mokre, zmurszałe tynki i mury w strefie przyziemia nie pozwalały na prawidłowe wykorzystanie pomieszczeń podpiwniczenia na cele związane z funkcjonowaniem i obsługą Teatru. Ponadto osuszanie murów poprzez zakładanie izolacji poziomej mogło odbywać się jedynie w warunkach bardzo dużych utrudnień związanych z jednoczesnym wykonywaniem innych prac budowlanych, takich jak rozbiórki, podbijanie fundamentów, rekonstrukcje itp. Po licznych konsultacjach ze środowiskami technicznymi wybrana została do osuszenia Teatru Narodowego w Warszawie metoda iniekcji krystalicznej, jako optymalna dla opisanych warunków oraz bardzo dużego zawilgocenia (15-20%) i zasolenia (ok. 1%). Zastoso
wanie nowej technologii musiało także uwzględniać fakt, że przed kilku laty w budynku Teatru zastosowano bez powodzenia inną metodę z użyciem prądu elektrycznego z hydrofobizacją. Po trzech latach obserwacji skutków technicznych zastosowania metody iniekcji krystalicznej w murach o łącznej długości ca 2,5 km i grubości od 51 do 160 cm, możemy potwierdzić, że metoda iniekcji krystalicznej sprawdziła się całkowicie pod względem skuteczności. Nastąpiło oczekiwane obniżenie zawilgocenie murów powyżej założonej blokady do poziomu około 2%. Szczególnie reprezentatywnym osiągnięciem metody iniekcji krystalicznej w Teatrze Narodowym było osuszenie murów tzw. czerpni powietrza. Obiekt ten o murach grubości 110 cm ma spełniać ważną związaną ze sterowaniem sceną. Wymagania stawiane przez firmę niemiecką odnośnie mikroklimatu w tym obiekcie były bardzo rygorystyczne. Wilgotność murów musiała być obniżona w krótkim czasie poniżej 4%, aby można było wykonać prace wykończeniowe i instalacyjne. Z tego względu prowadzono systematyczne badania wilgotności murów czerpni po wykonaniu izolacji poziomej metodą iniekcji krystalicznej. Mogę z satysfakcją stwierdzić, że w ciągu około jednego roku wilgotność we wszystkich murach czerpni obniżyła się z około 15% do oczekiwanej poniżej 4%. Umożliwiło to przystąpienie do dalszych prac. W wyniku naszych doświadczeń mogę stwierdzić, że metoda iniekcji krystalicznej sprawdziła się w obiekcie Teatru Narodowego w Warszawie.
Dyrekcja Odbudowy Teatru Narodowego w Warszawie
Inż. Stanisław Krzypkowski.